Hechtingsstoornis en aseksueel?

[Brummetje]

En ik kan mensen ook niet aankijken, of niet lang althans, dat vind ik vervelend.

Daarbij kan ik me niet 100% geven tijdens seks. Ik vind het ook moeilijk om mijn vriend aan te kijken als hij mij verwent. (Sorry weet het niet anders te zeggen.)

Ik kan niet zeggen "ik hou van je/ik mis je". Omdat ik dat niet voel. Ik geef heel veel om mijn vriend, zou m niet meer kwijt willen maar is het echt houden van?

En als mijn vriendin voor de tweede achtereenvolgende dag af wil spreken, zegt mijn lichaam: Neeeeeeeee. Maximaal 2 keer per week afspreken, meer trek ik niet.

[pinky]

Ja ik herken denk ik een kwart van de punten bij mezelf wel. Maar ik denk niet dat ik een hechtingsstoornis heb. Wel een lichte angst om afgewezen te worden door anderen. Maar dat heeft meer te maken met mijn pestverleden. Dus wellicht dat ik toch ergens een lichte hechtingsstoornis heb, door het pesten.

Ik vergeet dus vaak kaartjes te sturen, maar net als Ereinion ben ik de eerste die zomaar tussendoor eens een kaartjes stuurt, zonder vaste reden (zoals verjaardag, trouwdag, kerst etc). Of verjaardagen vergeet ik vrij gemakkelijk, maar als het om groepen gaat, ben ik vaak degene die eraan denkt en dingen regelt (zoals geld inzamelen, kado kopen etc.). Dus het is maar weer hoe je het bekijkt!

[Brummetje]

FF een wist je datje hier.

Maar ik heb dus pas een fles wijn voor mijn vader gekocht, voor als ie terug was van Rally. (Uit mezelf!)

[petra1963]

 

[Ereinion]

Of zou het verschil van een hechtingsstoornis of niet zo zijn: als je een hechtingsstoornis hebt, leer je ze weinig of niet, terwijl als je geen hechtingsstoornis hebt, leer je ze wel ? Of meer ?

Ik bedoelde eigenlijk dat ik misschien wel een hechtingsstoornis heb maar dat het niet opvalt omdat ik mezelf dingen heb aangeleerd. Maar zoals jij het schrijft kun je het natuurlijk ook zien; mensen met een hechtingsstoornis leren dit soort dingen minder snel aan. Interessant. Als dat zo is dan ligt het natuurlijk voor een groot gedeelte ook aan de opvoeding.

[petra1963]

Ik denk dat opvoeding een deel kan aanvullen wat je als je een hechtingsstoornis hebt, misschien niet uit jezelf oppakt. En misschien is er daarnaast nog een deel ( maar dat kan per persoon heel verschillend zijn) dat je als je een hechtingsstoornis hebt niet meer leert of kunt leren. Maar dat kan per persoon dan verschillen. Voor sommige mensen is dat van toepassing, voor anderen niet.

Wat ik eigenlijk in mijn achterhoofd heb is de vraag: wat is neurologische schade ( die is over het algemeen niet meer te herstellen, die zit in de 'hardware' van je lichaam en je systeem ? En wat kun je via leerprocessen nog wel oppakken ( dat is wel herstelbaar).

Ingewikkelde vraag natuurlijk, maar die vraag is bij mij boven gekomen vanwege mijn  eigen asexualiteit, en hoe ik dat beleef.

[Gabrielle]

Ik bedoelde eigenlijk dat ik misschien wel een hechtingsstoornis heb maar dat het niet opvalt omdat ik mezelf dingen heb aangeleerd.

Voor mij gaat dit in elk geval op. Ik praat tegenwoordig met jan en alleman over wat me dwars zit, en die trekken allemaal grote ogen. En ik zelf ook... Want ik dacht dat ik geen oogkleppen ophad. Maar die heb ik wel degelijk, alleen werken ze omgekeerd, ik zie wel alles om me heen maar niet wat recht voor me ligt. Wat een openbaring...

[Ienepien]

Jij zet me met deze ontboezeming enorm aan het denken...........

[Brummetje]

Dus áls ik misschien een hechtingsstoornis zou hebben, dan zal ik dus nooit attent worden?

[Demon]

- Van niemand echt houden (wel veel geven om m'n ouders ofcourse), bang zijn dat als iemand overlijd dat je diegene niet zal missen niet het geval bij mij
- Niet kunnen hechten aan iemandniet het geval als het om familie etc gaat
- Gevoelens van iemand missen niet kennendit gevoel ken ik wel
- Totaal geen gevoel hebben als er op het nieuws iets naars word verteldheb er wel gevoel bij, maar lang niet altijd
- Niet kunnen/willen huilen in andersmans bijzijn, huilende mensen vreselijk vinden (en snel vinden dat ze zich aanstellen)heb wel hekel aan huilen bij anderen maar vind nooit dat mensen zich aanstellen
- Geen mens of huisdier missen als het overleden ismensen mnder, huisdieren kan ik niet zonder en dan verscheur ik vanbinnen als die weg zijn
- Niet goed voor huisdieren kunnen zorgenzoals gezegd ben ik een dierenfanaat dus heb veel dieren waar goed voor word gezorgd
- Geen vriendinnen hebben, of heel weinig, en dan niet echt veel contact hebben met elkaarkheb geen vriendinnen maar we vrienden=P
- Er niet aan denken om iets te laten weten (kaartje voor verjaardag enz/belletje/smsje/mailtje), niet attent zijn dusmensen bedanken me juist dat ik iets liet weten dus zal ook niet het geval zijn
- Niet verliefd kunnen worden (ook niet/nauwelijks opgewonden)klopt, ik word nooit verliefd, heb alleen het houden van gevoel, geen kriebels etc. en ben nooit opgewonden
- Niet kunnen inleven in andermans emotiesdit schijn ik juist wel heel goed te kunnen
- Lachen in verkeerde situatiesmja, dat kan ik wel heel goed=P
- Niet trouw zijnben juist heel trouw
- Geen spijt hebben van daden (niet eens bedenken dat je zoiets gewoon niet doet)heb wel spijt als er iets is
- Geen schaamte hebbenheb ik wel
- Te open tegen andere mensen zijn, of dat nou bekenden of vreemden zijnwaar
- Kan glashard liegenik kan absoluut niet liegen, als ik iets zeg dan meen ik dat op dat moment ook en is het waar
- Weinig schuldgevoel hebbenheb ik wel soms, maar ligt aan de situatie
- Trek me vaak terug (vroeger en nu ook wel) op mijn kamertjedat doe ik ook heel veel

[petra1963]

Dus áls ik misschien een hechtingsstoornis zou hebben, dan zal ik dus nooit attent worden?

Dat hoeft niet zo te zijn. Je kunt het misschien wel leren, gewoon door er bewust mee bezig te zijn ! 

[Gabrielle]

Ik ben er voor mezelf stilaan van overtuigd dat het net omgekeerd werkt: hoe meer ik mij kan openstelllen voor de attenties van anderen (en dat is heus niet makkelijk) hoe vanzelfsprekender het voor mezelf wordt om zelf attent te zijn. Ik ben gewoon veel te wantrouwend tegenover al wat mij 'gratis' toegestopt wordt.

[Memyselfandi]

Toch even het lijstje gezocht

- Van niemand echt houden (wel veel geven om m'n ouders ofcourse), bang zijn dat als iemand overlijd dat je diegene niet zal missen
Wel "last" van
- Niet kunnen hechten aan iemand
Niet kunnen wil ik niet zeggen, heb er wel moeite mee, als mensen te dicht bij komen duw ik ze weg.
- Gevoelens van iemand missen niet kennen
  Over het algemeen heb ik dat gevoel niet
- Totaal geen gevoel hebben als er op het nieuws iets naars word verteld
  Beetje immuun voor geworden denk ik, zoveel slecht nieuws
- Niet kunnen/willen huilen in andersmans bijzijn, huilende mensen vreselijk vinden (en snel vinden dat ze zich aanstellen)
  Last van, mijn vader hoor ik vaak huilen in de kamer naast me (is pas gescheiden) en dan denk ik dat inderdaad wel eens :S
- Geen mens of huisdier missen als het overleden is
Hm, weet ik niet zozeer
- Niet goed voor huisdieren kunnen zorgen
  Heb geen huisdieren 
- Geen vriendinnen hebben, of heel weinig, en dan niet echt veel contact hebben met elkaar
  Heb wel vrienden, maar die zie ik dan meestal op school/werk of bij een uitje
- Er niet aan denken om iets te laten weten (kaartje voor verjaardag enz/belletje/smsje/mailtje), niet attent zijn dus
  Over het algemeen zie ik mezelf wel als attent
- Niet verliefd kunnen worden (ook niet/nauwelijks opgewonden)
  Niet snel
- Niet kunnen inleven in andermans emoties
  Moeite mee
- Lachen in verkeerde situaties
  Wel last van
- Niet trouw zijn
Absoluut geen last van, ben zo trouw als een hondje
- Geen spijt hebben van daden (niet eens bedenken dat je zoiets gewoon niet doet)
  Weinig daden waar ik spijt van kan hebben
- Geen schaamte hebben
  Teveel schaamte
- Te open tegen andere mensen zijn, of dat nou bekenden of vreemden zijn
Ben ik wel, maar ik vind eigenlijk wel dat eerlijk zijn niet zozeer een slecht ding is
- Kan glashard liegen
  Als het nodig is...
- Weinig schuldgevoel hebben
  Yup
- Trek me vaak terug (vroeger en nu ook wel) op mijn kamertje
  Altijd, ben liever op mezelf als bij andere mensen

Al ben ik naar mijn weten niet asexueel, in de kenmerken van de hechtingsstoornis zie ik veel terug. Merk vooral veel dat ik mensen wegduw als ze te dicht bij komen :S. Majaap ben toch tot een realisatie gekomen dus

[kiki]

Als ik de kenmerken lees lijkt het er wel op dat ik een hechtingsstoornis heb.
Alleen toen ik mijn huisbeesten (kat en hond) had was dat er mischien wel maar toen ik ze weg moest doen, door allerlei omstandigheden, kon ik ze afleveren en als dan de deur achter me dicht ging, was het zorggevoel ook meteen weg.
Vreemd

kiki

[Jovi_Hobbes]

In het kader van de admins maken het forum schoon: dit topic is tot hier opgeschoond.